Fırıncı kalbimi kırmadı bana üç otuz paraya ekmeklik un verdi....

Herkes değişik lezzetlerde, dutlu, üzümlü, domatesli, zeytinli, cevizli derken derken keki andıran ekmekler pişirmek ve sunmak ister ama yine de gönüllerde yatan aslan beyaz ekmek, anladım ki…

Türkiye’de özel amaçlı un adı altında satılan ve ekmek unundan daha havalı gibi gözükse de bence ekmek ununun eline su dökemeyecek baklavalık böreklik unlar market raflarını komple kaplamış durumda… Avrupa’da ve Amerika’da olduğu gibi neden ülkemde de EKMEK UNU satılmaz, ulaşılamaz, edinilemez durumda…

Uzun süredir rastladığım birçok tarif hep benden özellikle ama özellikle ekmek unu istiyor. Ben de çareyi elini hamura sokmuş insanlara, fırıncılara danışmakta buldum. İsteyenin bir yüzü kara ne de olsa…

Buralarda Trabzon Vakf-ı Kebir ekmeği fırını o kadar çok ki.. Karadeniz’in gözünün içi gülen (ayrıca da yeşil gözlü), sevimli suratlı insanlarından biri çıktı karşıma neyse ki… Vermez sanmıştım, hiç tereddütsüz 4 kilo unu 600 bin TL’ye, yani 60 kuruşa verdi bize. Ne kadar mutlu olduk anlatamam. Tabiî ki bedelin düşüklüğünden değil, niyetin büyüklüğünden dolayı…Bencillik yapar sanmakla hata etmişiz…


Makinede yapmak üzere ekmek unu için bir tarif buldum....Sonuca geleceğim hemen. Tadı inanılmaz güzel oldu ama bence ekmek makinesinde kabarma açısından hakkını veremedik...

Bu un ipek gibi incecik...Bayıldım...

Tarifini vereyim diyeceğim ama makinede yapmamak şartı ile. Ben de zaten tadından dolayı elde yoğurup fırında denemek niyetindeyim. Bu tatdan vazgeçilemez...
Bana biraz daha zaman tanıyın. Şimdilik sizinle ekmeklik un hakkında görüşlerimi paylaşmış olayım, bir de size gani gönüllü Türk insanından (fırıncılardan) özel un satın alabileceğinizi söylemiş olayım..
Ayrıca İzmir özlemimden dolayı girdiğim bir web sayfasında ratladığım bu güzel fotoğrafı paylaşmış olayım.

Fotoğrafı aldığım sayfa için buraya tıklayın Vizörün arkasındaki gözün sahibi :) Dick Osseman'a teşekkürler...
Hem bu arada hamurumu yoğuran şehire de bir göz atmış olursunuz ...