Cuma, Ocak 13, 2006

Nergis...

Bir zamanlar İzmir basınına tabir-i caiz ise omuz omuza hizmet verdiğimiz arkadaşlarımdan biri Şirin Yörük Karaburun'daymış bayramda...

Bana (üzülerek) kokusunu gönderemedi ama çektiği resimlerini gönderdi nergislerin..

Eşimin patlamış mısırlara benzettiği güzelim nergizlerin (kimine göre nergis "z" ile biter,) vatanı, kendilerini iyi hissettikleri topraklar Karaburun toprakları (fırsat buldum, bir kez daha İzmir'im demeden yapamayacağım. Tıpkı benim de kendimi iyi hissettiğim toprakların İzmir toprakları olması gibi)...

Nana’nın oğlu eşsiz Narcısisus gölcüğün kenarında umutsuzca aşık olduğu kendi varlığını seyrederken bu korkunç aşkın derin etkisiyle için için eriyerek Mimas topraklarına karışır (Karaburun yarım adası). diyor Erkan Sevinç 02 Haziran 2003 tarihinde Hürriyet Gazetesinde çıkan yazısında...(TIKLAYIN)

Ve diyor ki, dünyanın her yerinde yetişir Nergiz ama hiç biri buradakiler kadar güzel kokmuyor...Öyle mi acaba? Yoksa kokan memleket mi???
Herkese kendi memleketinin dünyanın en güzel yeri olarak koktuğu gibi... Posted by Picasa

3 yorum:

ZeYNeP dedi ki...

Izmir'de yasadigim donemlerde, nergisler satilmaya basladigi andan itibaren hep evimin bir kosesinde dururdu tum ihtisami ile.
ne guzel kokalarlar degil mi?
zeynep

Binnur A. Ö. dedi ki...

Sevgili Zeynep,
geçen gün İzmit'te de nergis gördüm ama koşuşturmaca içinde alamadım gitti.
Bir daha görürsem mutlaka alacağım...Evim İzmir gibi koksun diye :)

Binnur A. Ö. dedi ki...

Sevgili Pandora,
Bu sabah postumu eklerken Nergisin hikayesini de anlatmak istedim, ama yazmadım...Kendimi onu anlatacak ruh halinde bulamadım tam olarak...Ayrıca benim elimde Ovidius'un kaleminden çıkmış şekli yoktu... Bu değerli katkın için çok teşekkürler....